بافت تويیل

یک بافت که با ساختار بافت تویل انجام شده است، در آن رشته‌های طولی و عرضی حداقل یک بار در هر دو رشته طی فرآیند بافت با هم درهم گره می‌زنند، به عبارت دیگر ۲ بالا و ۱ پایین یا ۳ بالا و ۱ پایین؛ درهم‌گره شدن رشته‌های طولی و عرضی الگوهای مایل ایجاد می‌کند و روش بافت شامل افزایش نقاط درهم‌گره شدن رشته‌های طولی و عرضی است که پیوسته هستند و ساختار بافت را تغییر می‌دهد. تعداد درهم‌گره شدن رشته‌های طولی و عرضی کمتر از بافت صلحه است و جایابی رشته‌ها نزدیک‌تر است که منجر می‌شود بافت محکم‌تر و ضخیم‌تری نسبت به بافت صلحه ایجاد شود.

بافت تویل به راحتی قابل شناسایی است زیرا نقاط اتصال خطوط طولی و عرضی روی سطح بافت یک ساختار خطی قطری با زاویه خاصی ارائه می‌دهد. ویژگی‌های آن شامل تقسیم بندی به جلو و عقب، تعداد کمتری از نقاط اتصال، خطوط شناور بلندتر، لمس کمی خشن، چگالی بالا، محصول ضخیم‌تر و سازمان سه‌بعدی قوی‌تر است. تعداد شاخه‌ها از 30، 40 تا 60 متغیر است.

ویژگی‌های آن شامل تقسیم بندی به جلو و عقب، تعداد کمتری از نقاط اتصال، خطوط شناور بلندتر، لمس نرم، چگالی بالاتر، محصولات ضخیم‌تر و سازمان سه‌بعدی قوی‌تر است.